دوستان، با شور و اشتیاق فراوان ایده‌های متعددی را در سر پرورانده‌ام. اما حقیقتی تلخ را با شما در میان می‌گذارم: تمامی پروژه‌هایی که از صفر تا صد با جان و دل به ثمر رسانده‌ام، تاکنون هیچ بازگشت مالی‌ای برایم نداشته‌اند. هزینه‌های سنگین میزبانی وب، دامنه، سرورها و پردازش‌های هوش مصنوعی، اعتبار کیف پولم را به مرز منفی کشانده است.

در این میان، پیشنهادهایی از سوی برخی شرکت‌های فعال در حوزه سلامت، از جمله پذیرش ۲۴ برای پروژه #هلسنت دریافت کرده‌ام. متاسفانه، پیشنهاد آن‌ها صرفاً به ارائه API و ایفای نقش واسطه میان پزشک و نرم‌افزارهای من، در ازای دریافت کمیسیون محدود می‌شود؛ پیشنهادی که با اهداف و ارزش‌های من همخوانی ندارد.

اکنون در دوراهی سختی قرار گرفته‌ام. اگر این وضعیت ادامه یابد، ناگزیر به توقف پرداخت هزینه‌های زیرساخت‌ها خواهم شد. در این صورت، پروژه‌های ارزشمندی همچون #هلسنت نیز به سرنوشت پروژه‌های پیشینم نظیر #رادانا و عینک هوشمند واقعیت افزوده #SmatGlasses دچار خواهند شد و به فراموشی سپرده می‌شوند. حتی در مراحل داوری و استعلام اختراعاتم، هزینه‌های قابل توجهی را به نهادهای معتبری چون پژوهشگاه هوا فضا و دانشگاه علم و صنعت پرداخت کرده‌ام.

به نظر می‌رسد در این سرزمین، آنچنان که باید، قدردان نوآوران، توسعه‌دهندگان و هنرمندان نیستند. حال باید چشم به راه فرآیند طاقت‌فرسا و زمان‌بری باشم که بر بستر بوروکراسی فرسایشی ثبت اختراعات استوار است. باید منتظر بمانم و ببینم سرنوشت این تلاش‌ها به کجا خواهد انجامید.