در سازمان‌ها و پروژه‌های بزرگ، انواع مختلفی از داده‌ها وجود دارند که هر یک وظایف متفاوتی را برعهده دارند. به عنوان مثال، داده‌های اصلی کسب‌وکار شامل اطلاعاتی مانند اطلاعات کاربران، جزئیات موجودی و غیره هستند. علاوه بر این، داده‌های لاگ و داده‌های تاریخچه نیز وجود دارند که عملکردهای انجام شده توسط کاربران یا سیستم‌ها را ثبت می‌کنند. هر یک از این انواع داده‌ها بسته به زمینه کسب‌وکار، اهمیت‌های مختلفی دارند.

با گسترش کسب‌وکارها و اندازه پروژه‌ها، تقسیم و ذخیره این انواع داده‌ها از ابتدا توصیه می‌شود. همچنین، ضروری است که استراتژی‌های مختلفی برای مدیریت این مجموعه‌ها انتخاب شود. در زیر، چهار نوع داده و پایگاه‌های داده را بررسی می‌کنیم:

1.  داده OLTP: 
  این پایگاه‌داده شامل داده‌های اصلی کسب‌وکار است، به عبارت دیگر، داده‌های حوزه اصلی را شامل می‌شود. معمولاً بر روی سرورهای با سرعت بالا میزبانی می‌شود و برنامه‌های پشتیبانی مختلفی برای آن وجود دارد. برخی از ویژگی‌های آن عبارتند از:
  - قابلیت پردازش تعداد زیادی از تراکنش‌های همزمان.
  - عملیات سبک.
  - کاربران این نوع دیتا ها : مشتریان اصلی بیزینس 
  - عملیات معمولا به صورت همگام  Sync صورت می‌گیرد.
  - نیازمند مانیتورینگ و بهینه‌سازی گسترده است.
  - نیازمند طراحی جدی برای پاسخگویی به نیازمندی‌های سازمان است.
  - ممکن است نیاز به کش‌کردن داده‌ها به منظور افزایش سرعت برنامه‌ها داشته باشد.

2.  داده تاریخچه: History
  این پایگاه‌های داده برای ذخیره داده‌های حسابرسی استفاده می‌شود، مانند رکوردهای تغییرات انجام شده توسط کاربران. برای مثال چه کاربری چه گزارشی  را درخواست داده یا چه دایتایی را تغییر داده است... ویژگی‌های آن شامل:
  - رشد قابل توجهی دارند.
  - تنها شامل عملیات درج می‌شوند.
  - برای تولید گزارش‌های حسابرسی استفاده می‌شوند.
  - کاربران این پایگاه‌داده‌ها معمولاً صاحب بیزینس ، نهادها و سازمان‌های نظارتی هستند.
  - اهمیت کمتری نسبت به داده OLTP دارند.
  - عملیات معمولا به صورت ناهمگام Async صورت می‌گیرد.
  - در دوره های زمانی می‌توانند داده ها را آرشیو کرد و از آن‌ها نسخه‌پشتیبان‌ها گرفته شود تا حجم پشتیبان‌گیری کاهش یابد.
  - بر روی سرورهای با مشخصات سخت‌افزاری نسبتاً پایین‌تر نسبت به داده OLTP ذخیره می‌شوند.

3.  داده‌های لاگ: 
  داده‌های این پایگاه‌های داده اهمیت کمتری دارند و برای نگهداری برنامه‌ها و سیستم‌ها، اشکال‌زدایی و ارتقاء سیستم استفاده می‌شوند. کاربران ممکن است شامل توسعه‌دهندگان، تیم عملیات و غیره باشند.
  - می‌توانند به صورت دوره‌ای حذف می شوند جهت کاهش حجم پایگاه‌داده‌ .

4.  پایگاه‌های داده OLAP: 
  این پایگاه‌های داده داده‌های تجمعی از پایگاه‌های داده قبلی را شامل می‌شوند و برای تولید گزارش‌های کسب‌وکار و تصمیم‌گیری‌های مدیریتی استفاده می‌شوند. ویژگی‌های آن عبارتند از:
  - حجم زیادی اطلاعات 
  - اجرای پرس‌وجوهای پیچیده و سنگین.
  - چالش در تجمیع داده‌ها از منابع داده مختلف.
   -کاربران: مدیران و مارکتینگ

نسخه انگلیسی