پر حرفم بسیار زیاد. از این حرف که میزنم و تمام نمی‌شود خسته ام ، راه دشواری برای ادامه‌ی زندگی در پیش دارم . اشتباه کردم پشت به پشت . در تاریک ترین لحظاتم کسی را کنار خود نداشتم و این گونه شد که آدمی حراف شدم . دوستانم از پر حرفی ام عاصی شده‌اند ، گاهی با خودم هم زیاد حرف میزنم آنقدر زیاد که یادم م ...
درد همچون رقص نامتناهی اعداد در طبیعت است. دردی که با ضعف و خستگی همراه می‌شود را نمی توان تحمل کرد این درد لامذهب شیره جان را می‌مکند. این روزها از زندگی دور می‌شوم ، آستانه تحملم به حد رسیده و نفس هایم به شماره . جالب است داستان پیچیده ام را که بازگو میکنم بازخورد های جالبی می گیرم یکی همدردی ...
